Nun hai más guapo que Miranda...

Y dizlo un asturianu... que llevaba yá tiempu ensin asoleyar nada per esti llugar. Esti branu tuvi la suerte de poder dir a visitar esa tierra tan guapa qe ye Miranda, y sentíme como en casa... o entá meyor qu'en casa, porque n'ASturies nun podemos falar la nuesa llingua embaxo d'un marcu llegal d'oficialidá. Prestóme pola vida ver escrites les coses nos lletreros na nuesa llingua, ver que'l mirandés ye un ellementu más d'arguyu pa la xente d'esi llugar... prestóme sentir a los vieyos en Cicuiro falar n'asturianu, mesmo que falen los vieyos del occidente d'Asturies. Prestóme pola vida ver los cartafueyos informativos en mirandés, los lletreros, ver llibros en mirandés nos escaparates de les tiendes... Prestóme ver una tierra que, otra manera, ye bien guapa, tien hestoria, pasáu... Y si Miranda ye bien guapa pa quienquiera que seya'l qu'aporte ellí, yelo aínda más pa un asturianu como yo, ye la tierra suañada, la patria posible, el futuru, l'espeyu nel que miranos...

Nun puedo otra que felicitar a los mirandeses, a tolos (y toles) mirandeses que trabayen pola llingua y la cultura, por facer qu'esa tierra tenga un proyeutu de futuru y la llingua de xeneraciones siga falándose más tovía. Hai munchu camín por facer, queda muncho pa que'l mirandés seya obligatoriu, y llingua d'enseñu de matemátiques o d'otres asignatures, o tovía queda un cachu pa ver periódicos, radios y televisiones en mirandés... pero toi seguru de que va ser posible, de qu'ellí la xente ta pol llabor de facelo posible.

Sois un exemplu, mirandeses, sois un exemplu p'Asturies.