10.11.08

Nun habie mas qu’al frigurifico de tiu Calachas

Soutro die andaba pur ua feirica cum las que s’ancuontran pur Paris. Naquessa habie uns purtuéses qu’alha bendien muitas cousas, anté tabafeia ! Bon, nun yeran tabafeia, yeran mas "alheiras" purque las tabafeias son bien de Miranda i de ningun outro sitiu !

Mas al melhor inda yera que tenie "Sumol", si aquessa buida purtuésa que se compra an garraficas de bidro berde... I al preciu ? Bah, nien acreditei... yeran inda mas baratas qu’a la casa dal pobo de Cicuiro... que cousa ! "Oh, chefe ! Bota ai uma dez garrafinhas !"

I assi fui, marchei pra casa tode cuntentico de la bida culas mies garrafas nun saquito... clin, clin, clin que fazien. La ultima beç qu’habie oubiedo aquesse berulhico tan rico fui nua beç qu’habie ido anté Cognac a buscar uas cerbeijas al Cognac mesmo... you que nun bebo cerbeijas, aqueilhas sabien mesmo bien !

Al chegar an casa, al abrir al frigurifico, al metar las diç garraficas de "Sumol" al lhado, al acabar lumbrei-me d’ua cousa... parecie al frigurifo de tiu Calachas. Quando miu abo me pagaba un "Sumol" iba you atras de tiu Calachas. Al sou frigurifico staba chenico de "Super Bock", mas you nun buie daquessa merda i inda hoije ye assi, mas si pegaba naqueilhes Çemulicos qu’él m’abrie :"ala toma alha esse Çumol !"

Clin, pling, cling, clin, clin... fui la puorta que se fechou.

No hay comentarios: